Blog

Co będe się dużo rozpisywał: zapraszam na artykuł, w którym poddałem analizie koncepcje czarowania w systemach RPG z punktu widzenia gracz i wygody ich używania w opowiesci. Mam nadzieję, ze twórcom autorek przyda się taki zarys tematu. Jak przystało na podłego reklamofila i zajawkowicza, wspomniałem również, jak to wygląda w Klanarchii. Oto i artykuł: Koncepcje czarowania w grach fabularnych Miłej lektury!

I zagrzmiało w niebiosach, rozstąpiły się chmury ukazując świetlistą postać. Historia wszystkim znana, poznajcie łaskę Pana: - Kasia 200 PDków za dobre odegranie sprzeczki z landlordem i ogólnie czułaś klimat. - Kuba 50 PDków, gdyż sardoniczny uśmiech twego milczącego zabójcy wymaga dopracowania i ćwiczeń przed lustrem. - Paweł 10 PDków za przyniesienie Pepsi, haha... No dobra, masz 30 za pomysł z nożem.  Spełniona sesja przecież nie może odbyć się bez tego ekscytującego momentu. Gracze milkną, czekając na słowo Mistrza Gry. Ten namyśla się, kartku...

Mam! Świąteczny prezent pozwolił mi zaznajomić się wreszcie z systemem, którego zajawki śledziłem uważnie. Wcześniej zaglądałem tak na stronę Crystalicum, WolfFanga, Poltera, czytałem forum, z dużym zainteresowaniem analizowałem płyte z muzyką, śledziłem perypetie przedsprzedaży, pojawienie się karcianek. I doczekałem się. Crystalicum, kryształowa gra fabularna. Po premierze czytałem również peany na cześć tego RPG, które tylko podsyciły moje oczekiwania. Aż wreszcie rzuciłem głodny na strawę duchową, przeczytałem, podumałem, ponownie przeczytałem. A teraz podzielę się wrażeniami. Cryst...

Czasami marzę, aby jakiś szalony biznesmen wydał uniwersalną księgę o grach fabularnych, rzekłbym biblie RPG. Wyjaśniłby tam, co znaczy ów masoński skrót i na czym polega cała zabawa. Odniósłby się do oklepanych motywów turlać czy storytellingować, odgrywać mniej lub bardziej, czy na dramie żłopać miód pitny, czy pepsiaka, jak opisywać, techniki podkręcania (piłowania) kości dwudziestościennej bądź arkana ukazania mimiką sardonicznego uśmiechu swego elfiego zabójcy. Jak podskakiwać i wykrzywiać facjatę, aby oddać w dramie Cthluhu i dlaczego czasem grac...

RPG ewoluuje i zmienia się o tyle, o ile rozwijają się ludzie, którzy się w niego bawią. Dla tego, kto stoi w miejscu, RPG jest takie samo jak dziesięć lat temu. To nie tyle poszczególne systemy wprowadzają świeżą jakość zabawy (bowiem genialne nowatorskie pomysły zawarto w wielu wydaniach z dawnych lat), ile zmiana sposobu myślenia o zabawie, przez jej uczestników.  Musimy zmienić swoje podejście, aby przynajmniej zrozumieć, że w RPG można się bawić na wiele sposobów. Cóż z tego, że na półkach niejednego z nas stoi wiele podręczników, j...

Wojownik Arghhh: Jak Ci na imię, wędrowcze? MG: Eeee, jestem, yyy... mag Wojtek. Druga sesja w moim łotrowskim żywocie, wspomnienia Furiatha. Wymyślenie dobrej nazwy na potrzeby zabawy fabularnej to cholernie ciężka sprawa. Dotyczy to wszelkiego nazewnictwa: imion, klanów, broni, mantr okultystycznych, czy choćby nazwy „wypalanej” planety ;) Dobra nazwa jest dla wyobraźni pożywką. Podobnie jak kolory lub muzyka wzbudzają w nas określone uczucia (najczęściej poprzez skojarzenia), tak dobra nazwa działa niczym stymulant. Mag Wojtek zdecydowanie psuje zaangażowanie prowadzącego...

Czy wy też sądzicie, że Poetyka krwi w grach fabularnych to artykuł i podejście do RPG, które promuje bezmyślną przemoc, wskazuje jak należy grać w sesje pełne wygrzewu, zachęca do mordów, gwałtów tudzież obdzierania sąsiada ze skóry w czasie sesji?  A może uważacie, zgodnie ze starym radzieckim spotem potepiającym muzykę jazzową: "najpierw gra w RPG, potem zacznie zabijać"?  Ilu z Was po rundce w Diablo II/ Queka, Counter Strike'a ruszyło masakrować przechodniów na ulicy? Ilu z Was przeczytało art na Kulcie pt. Zabójstwa...

Po otwarciu projektu Klanarchii, systemu, którego zajawkę puściłem we wcześniejszym blogu (w tym), otrzymałem lawinę listów z propozycjami współpracy. Spodziewałem się jednego, dwóch, ale nie kilkudziesięciu! Po prostu mnie zatkało ! Co ciekawe - rozkład płaszczyzn współpracy wcale nie przechylał się na rzecz betatesterów mechaniki - wiele osób oferowało swoją pomoc przy tekstach, bądź grafice. Pisały kluby, zwyczajni zapaleńcy i miłośnicy RPG, ale również otrzymałem kilka maili od osób znanych, które w swoim dorobku brały...

Popełniłem system. Wielkie rzeczy, każdy z nas grał albo napisał autorkę. Jest ich tak wiele, że czasami aż niedobrze się robi. Na różnych stronach i forach internetowych roi się od autorek. Ale ja mam możliwości swoją wydać. A przede wszystkim mam piekielną chęć to zrobić. Nie jestem biznesmenem, mam gdzieś, czy zarobię - chcę jedynie nie stracić. Niektórzy na karty bądź figurki wydają fortunę, ja wydam to na swój projekt, którym zaraziłem parę osób. Bo RPG to moja pasja i hobby. A że marketing nie jest mi obcy, pewne zasoby posiadam i wiem jak do tego...